Psychoterapia par
Ta forma terapii jest przeznaczona dla partnerów przeżywających trudności w związku i gotowych pracować nad swoją relacją. Polega na spotkaniach z terapeutą, które służą najpierw wspólnemu zdefiniowaniu problemu, a potem głębszemu zrozumieniu tego, co trudnego dzieje się w parze. Początkiem pracy z parą jest zawsze konsultacja. Terapeuta pomaga lepiej się komunikować, tak aby rozmowa była łatwiejsza i bardziej owocna. Pomaga też parze nauczyć się wyrażania uczuć i potrzeb i aktywnego słuchania, co sprzyja budowaniu porozumienia między partnerami. Terapia pary może służyć wsparciem w nauce twórczego i konstruktywnego rozwiązywania konfliktów. Czasem może być ukierunkowana na polepszenie współpracy rodzicielskiej, szczególnie gdy w parze są duże różnice poglądów na wychowanie dzieci.
W pracy z parami ważne jest zachowanie neutralności. To oznacza, że terapeuta nie opowiada się po żadnej ze stron, nie rozstrzyga, kto ma rację, i nie proponuje gotowych rozwiązań. Dba o to, by każde z partnerów miało możliwość swobodnego wypowiedzenia się. Ponieważ wiele trudności bierze swój początek w rodzinach pochodzenia, czasem terapeuta korzysta z genogramu (rodzaj drzewa genealogicznego). To narzędzie pomaga lepiej zrozumieć u siebie samego i u drugiej strony wpływ rodzin pierwotnych, skryptów generacyjnych, mitów i tajemnic rodzinnych.
Terapia pary to zwykle kilka lub kilkanaście spotkań. Gdy są do tego wskazania, może trwać dłużej. W niektórych przypadkach prowadzi ją dwoje terapeutów. We wszystkich sesjach uczestniczą oboje partnerzy.
W czym może być pomocna?
- w nauce rozwiązywania konfliktów,
- w wyjściu z kryzysu w relacji,
- w trudnościach z komunikacją,
- w problemach związanych z pożyciem seksualnym,
- w kłopotach z ułożeniem relacji pary z rodzinami pochodzenia,
- w poszukiwaniu wspólnej wizji wychowawczej,
- w budowaniu dobrych relacji z dziećmi (także dorosłymi),
- w dbaniu o związek przy dużym obciążeniu innymi obowiązkami,
- w odbudowaniu więzi po kryzysie,
- w leczeniu niepłodności – jako istotne wsparcie dla farmakoterapii,
- w sytuacji uzależnienia jednego z partnerów,
- w radzeniu sobie z wszelkimi życiowymi wyzwaniami i zmianami, które utrudniają funkcjonowanie pary.