Nurt psychodynamiczny
Pracujemy głównie w podejściu psychodynamicznym, integrując go z osiągnięciami innych szkół psychoterapii, przede wszystkim systemowej i humanistycznej. Czym się wyróżnia nurt psychodynamiczny? Opiera się on na założeniu, że w człowieku działają nieświadome siły wpływające na jego sposób widzenia świata, postawę wobec życia, decyzje i motywacje. Te nieświadome siły mogą również powodować wiele utrudniających życie objawów. Inne ważne założenie to takie, że człowieka najmocniej kształtują pierwsze lata życia i relacje z opiekunami.
Jednym z celów pracy psychodynamicznej jest zrozumienie nieuświadomionych przyczyn cierpienia, aby zyskać na nie większy wpływ. Dopóki pozostają one nieznane, przysparzają kłopotów. Często wiążą się one z wydarzeniami z przeszłości, ale terapia nie polega tylko na analizowaniu dzieciństwa. Przeszłość ma znaczenie o tyle, o ile wpływa na obecne kłopoty, i ważne jest, by zrozumieć związek między jednym a drugim. Wiele osób obawia się powracania do trudnych wspomnień w terapii psychodynamicznej, ale nie chodzi wcale o to, by te obawy „przełamać”. Przeciwnie: opór przed mówieniem o tym, co trudne, traktujemy raczej jako źródło informacji, niż jako przeszkodę do sforsowania.
Drugim kluczowym elementem podejścia psychodynamicznego jest nowy rodzaj doświadczenia, które w sprzyjających warunkach wydarza się w relacji terapeutycznej. Wiąże się ono z odkryciem nieświadomych wzorców i postaw, które powtarzane w różnych relacjach mogą stanowić źródło problemów. Przeżycie odtworzenia tych wzorców w relacji terapeutycznej w połączeniu z wglądem intelektualnym ma działanie leczące. Dlatego rozpoczynając terapię psychodynamiczną, można się spodziewać, że relacja terapeutyczna będzie omawiana.
Terapia psychodynamiczna jako jedyna stawia sobie za cel zmianę struktury osobowości, tak by nie przysparzała ona w przyszłości kolejnych kłopotów, a nie tylko rozwiązanie bieżącego problemu. Jest to możliwe w terapii długoterminowej.
Podejście psychodynamiczne jest skuteczne w leczeniu różnych zaburzeń i objawów. Jest dobrą propozycją dla każdego, kto chciałby zrozumieć przyczyny swojego cierpienia i nauczyć się nowych, bardziej konstruktywnych sposobów radzenia sobie z trudnymi uczuciami. Wiele badań naukowych potwierdza, że ten sposób pracy przynosi efekty nie tylko w krótkim czasie po zakończeniu terapii, ale skutkuje głęboką i trwałą zmianą – poprawa utrzymuje się po długim czasie, a często nawet postępuje.